[ديناميك هاي نوآورانه] "سيستم مبارزه با هواپیماهای بدون سرنشين - يک کار چند رشته اي" (بخش اول)

وب سایت Sciendo مقاله ای با عنوان "سیستم مبارزه با هواپیماهای بدون سرنشین - یک کار چند حوزه" منتشر کرد که عمدتاً وضعیت فعلی هواپیماهای بدون سرنشین و ضد هواپیماهای بدون سرنشین چند حوزه را معرفی می کند.ترجمه نویسنده در حال حاضر به شرح زیر سازماندهی شده است تا خوانندگان بتوانند یاد بگیرند و مراجعه کنند.

خلاصه

در چند دهه گذشته، گسترش سیستم های هواپیمایی بدون سرنشین میدان نبرد مدرن را تغییر داده است و ضروری شده است که با تقاضای این سیستم های ارزان، انعطاف پذیر،و سیستم های مصرفیبدون سرنشین ها در اندازه ها و قابلیت های مختلفی وجود دارند. در مقایسه با موشک های کروز، بدون سرنشین های بزرگتر ممکن است نتایج خوبی داشته باشند.در حالی که سیستم های کوچکتر در هنگام مانور در میدان نبرد برای انجام موفقیت آمیز حملات تاکتیکی دشوار استبنابراین باید درک شود که پاسخ به این تهدید یک مسئولیت مشترک است و رویکرد باید جامع باشد و طیف گسترده ای از نیروهای نظامی، غیرنظامی،و دیدگاه های حقوقی در این موضوععلاوه بر این، مشخص است که برای از بین بردن تهدید هواپیماهای بدون سرنشین، لازم است راه حل های چند حوزه ای اتخاذ شود.و کشورها باید متعهد به دستیابی به قابلیت همکاری فنی و استاندارد سازی به دست آمده از اصول مشترک و روش های عملیاتی باشند..

1مقدمه

در حال حاضر UAS نقش مهمی در عملیات ناتو دارد و به یک دارایی مهم برای مأموریت های اطلاعاتی، اطلاعاتی، نظارت و شناسایی (ISR) و مأموریت های جنگی تبدیل شده است.

با این حال، کشورهای دیگر و بازیگران غیر دولتی، از جمله دشمنان آشکار ناتو، سخت تلاش کرده اند تا سیستم های مشابهی را برای به دست آوردن مزیت در میدان هوایی توسعه دهند.

در عین حال، بازار غیرنظامی بر روی هواپیماهای بدون سرنشین کوچک تمرکز دارد، که توسط عموم برای اهداف سرگرمی استفاده می شود. این اشیاء پرنده به عنوان هواپیماهای بدون سرنشین تجاری شناخته می شوند.آخرین نسخه از تکنولوژی هواپیماهای بدون سرنشین تجاری می تواند به صورت مستقل به مختصات تعیین شده پرواز کند، یا می تواند از راه دور از طریق شبکه سیستم ارتباطات تلفن همراه جهانی (GSM) با استفاده از تلفن همراه اپراتور کنترل شود.

اقدام سنتی برای مقابله با هواپیماهای بدون سرنشین، تداخل الکترونیکی در ارتباط فرماندهی و کنترل (C2) است. شبکه های GSM و پرواز مستقل تداخل را باطل می کنند.بنابراین یک روش جدید برای مبارزه با این فن آوری های نوظهور مورد نیاز است.

2درک اجزای هواپیماهای بدون سرنشین

برای مقابله با تهدید هواپیماهای بدون سرنشین، مهم است که چشم انداز بیشتری را ببینیم، نه فقط هواپیماهای بدون سرنشین. هواپیماهای بدون سرنشین بر اساس اندازه و ماموریت خود از چندین جزء تشکیل شده است.UAV های کوچک معمولاً شامل یک اپراتور هستند، یک کنترل از راه دور، یک لینک فرماندهی و کنترل، و UAV خود را، در حالی که یک سیستم UAV بزرگتر نیز نیاز به یک سیستم کنترل اختصاصی مبتنی بر زمین برای پرتاب و بازیابی UAVs.Usuallyهمچنین نیاز به یک واحد کنترل وظیفه برای انجام عملیات خاص دارد.علاوه بر این، این سیستم ها می توانند از ارتباطات فرا افق فضایی (BLOS) برای ارتباطات داده و فرماندهی و کنترل استفاده کنند. به طور خلاصه، علاوه بر هواپیماهای بدون سرنشین،این سیستم ها همچنین نیاز به زیرساخت های فیزیکی بیشتری دارند.، مانند کانتینرها، سخت افزار/برنامه برای کنترل پرواز و جنگ. هرچه هواپیماهای بدون سرنشین بزرگتر باشند، تقاضای پشتیبانی زمینی بیشتر است.

3.هواپیمای بدون سرنشین در درگیری اوکراین

جنگ در اوکراین "اولین جنگ هواپیماهای بدون سرنشین" نیست. این اولین درگیری نیست که در آن هواپیماهای بدون سرنشین اهمیت زیادی دارند، و همچنین اولین بار نیست که طرف های دشمن از هواپیماهای بدون سرنشین استفاده می کنند.تعبیه آنها در اوکراین نشان دهنده یک تغییر قابل توجهی است.هواپیمای بدون سرنشین هرگز به این اندازه در درگیری های نظامی استفاده نشده است.

یکی از مشاهدات بحران اوکراین در سال 2014 این بود که روسیه از هواپیماهای بدون سرنشین به عنوان اهداف نظارت اطلاعاتی برای به دست آوردن و شناسایی دارایی های (ISTAR) به روش بسیار موثر استفاده کرد.با ادغام پلتفرم های سنجش چندگانه در ارتفاع های مختلف بر روی یک هدف، روسیه با موفقیت یک سیستم هدف گذاری در زمان واقعی با توابع تصویربرداری مکمل را فراهم کرده است ، در حالی که واحدهای آتشین را در فاصله امن نگه می دارد.همچنین لازم به ذکر است که روسیه از جنگ الکترونیک (EW) و جنگ سایبری در سیستم های ضد هواپیماهای بدون سرنشین بسیار موثر استفاده کرده است.، به خاطر اینکه بیشتر تعداد کمی از هواپیماهای بدون سرنشین اوکراین گیر کرده و سقوط کرده اند.

بین سال های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۲، دو طرف در این درگیری در شرق اوکراین جنگ خندق انجام دادند و توانایی های هواپیماهای بدون سرنشین را افزایش دادند.روسيه شروع به تسليح هليکوپترهای کوچک هشت روتر کرد و از آنها برای پرتاب بمب های آتش افروز استفاده کرداز سوی دیگر، اوکراین در ابتدا از هواپیماهای بدون سرنشین تجاری برای گرفتن اهداف برای هاوان ها و توپخانه استفاده کرد.اما از آموزش غربي سود زيادي بردند، بنابراین آنها تجربه زیادی را جمع آوری کردند و در توسعه تکنولوژی هواپیماهای بدون سرنشین سرمایه گذاری کردند.

در جنبش مقاومت در شرق اوکراینهواپیماهای بدون سرنشین غیرنظامی نقش مهمی در تایید موقعیت و اهداف دشمن و در نابودی دشمن از طریق انتشار سلاح های شبیه سازی دارند.این اقدامات مستقیم به دلیل روند سریع تصمیم گیری، تأیید قابل اعتماد اهداف توسط هواپیماهای بدون سرنشین و تماس فوری با اهداف شناسایی شده بسیار موثر بوده است.

بر اساس گزارش آژانس اطلاعاتی Oryx، از 24 فوریه 2022 تا 13 سپتامبر 2023,از طریق شواهد تصویری و ویدئویی تایید شد که ۳۰۰ هواپیمای بدون سرنشین روسی در اوکراین از دست رفته اند.در میان این تلفات، 183 UAV Orlan-10 و انواع آنها، 38 UAV Eleron، 38 UAV Zala، 6 UAV Orion، 6 UAV Forpost و چندین UAV دیگر وجود داشت.

ستاد کل نیروهای مسلح اوکراین گزارش داد که روسیه ۴۶۵۰ هواپیما بدون سرنشین از انواع مختلف را از دست داده است. این شامل بسیاری از هواپیماهای بدون سرنشین شاهد ساخت ایران،و همچنین احتمالاً برخی از هواپیماهای بدون سرنشین تجاری که به طور گسترده ای توسط نیروهای مسلح روسیه برای سلاح های درجه نظامی استفاده می شودبه خاطر خرابی های فنی و خطای انسانی، تعداد دقیق هواپیماهای بدون سرنشین که توسط روسیه در مناطق اشغالی اوکراین از دست داده شده هنوز مشخص نیست.تعداد هواپیماهای بدون سرنشین تجاری کوچک که توسط ادارات اداری منطقه ای روسیه و داوطلبان ارائه شده است، مانند DJI Mavic و سایر هواپیماهای بدون سرنشین، هنوز مشخص نیست.

آخرین تحولات در جنگ هواپیماهای بدون سرنشین در اوکراین نشان می دهد که روسیه از هواپیماهای بدون سرنشین حمله ای شاهد استفاده می کند که به عنوان هواپیماهای بدون سرنشین تیم حمله ویژه کامیکاژ نیز شناخته می شود.برای هدف قرار دادن مراکز جمعیتی و نیروگاه های برق با هدف اختلال در تامین برق و گرما در اوکرایندر پاسخ نیروهای مسلح اوکراین اقدامات متضاد مختلفی را انجام داده اند از جمله شلیک از سلاح های کوچک، اسلحه های سنگین، موشک های دفاع هوایی قابل حمل و دستگاه های اختلال الکترونیکی،براي رد کردن اين هواپيماهابا این حال، هنگامی که هواپیماهای بدون سرنشین در مقیاس بزرگ یا در گروه ها مستقر می شوند، سقوط هواپیماهای بدون سرنشین بسیار چالش برانگیز می شود.

به عنوان یک نتیجه کلی از جنگ در اوکراین، می توانیم بگوییم که حقوق کنترل هوایی محلی چیزی از گذشته شده است، و تهدید هواپیماهای بدون سرنشین در حال حاضر در پایین ترین سطح تاکتیکی است،بنابراین قابلیت های ضد درون باید در پایین ترین سطح تاکتیکی مستقر شود.

4چشم انداز ضد هواپیماهای بدون سرنشین ناتو

وزیر دفاع ناتو در فوریه سال 2019 چارچوب عملی برای مبارزه با هواپیماهای بدون سرنشین دسته اول را تصویب کرد. در 9 ژوئیه 2021 ، طبق "رویه سکوت"طرح کار گروه کار بدون سرنشین ناتو تایید شد، با هدف ایجاد یک تئوری بدون سرنشین ناتو.

این ایده این است که مقررات را در سطح مبارزه متمرکز کنیم، در حالی که عناصر استراتژیک و تاکتیکی را به سایر نشریات زیر می گذاریم.اين عقیده از مرزها بين وظايف مختلف مثل حفاظت از نيروها و دفاع هوايي عبور خواهد کرد.

لازم به ذکر است که "نظریه اقدامات مقابله ای سطح اول" ناتو ارتباط و انسجام با سایر اسناد نظری را تضمین می کند؛ به ویژه،تعامل/حذف درگیری بین دارایی های ضد هواپیماهای بدون سرنشین و دشمنان، اقدامات خنثی و دوستانه (مانند عملیات دفاع هوایی و عملیات الکترومغناطیسی).قابلیت همکاری و هماهنگی با سیستم دفاع هوایی و دفاع موشکی یکپارچه ناتو (IAMD)، به خصوص با قابلیت های سیستم دفاع هوایی و دفاع موشکی زمینی (SBAMD).

در تاریخ 12 اکتبر 2023، در یک نشست وزرای دفاع در بروکسل، متحدان ناتو اقدامات بعدی مورد نیاز برای اجرای استراتژی دفاعی جدید ناتو را مورد بررسی قرار دادند.اين شامل تخصيص نيروهاي، توسعه قابلیت های جدید، و سازگاری ساختار های فرماندهی و کنترل. بنابراین، روشن است که ناتو در حال آماده سازی برای اتخاذ عقیده ضد هواپیماهای بدون سرنشین در آینده نزدیک است.

ناتو نه تنها متعهد به توسعه یک تئوری است، بلکه بر تمرینات با هدف بهبود قابلیت همکاری فنی و بهبود توانایی مقابله با هواپیماهای بدون سرنشین نیز تمرکز دارد.ناتو تمرینی برای تطبیق فناوری سیستم های ضد هواپیماهای بدون سرنشین (C-UAS TIE23) برگزار کرد، که کارشناسان نظامی، علمی و صنعتی را برای ارزیابی راه حل های پیشرفته تجاری برای تشخیص، شناسایی و کاهش تهدیدات هواپیماهای بدون سرنشین گرد هم آورد.حدود ۷۰ سیستم و تکنولوژیهدف این آزمایش این است که آیا این راه حل های پیشرفته می توانند به سرعت ارتباط برقرار کنند و به طور موثر همکاری کنند.این تمرین توسط آژانس ارتباطات و اطلاعات ناتو (NCI Agency) هماهنگ و توسط سازمان هسته ای مشترک ضد هواپیماهای بدون سرنشین تحت وزارت دفاع هلند برگزار شد..

به طور خلاصه، ناتو گام های مهمی در مدیریت تهدید هواپیماهای بدون سرنشین برداشته است هدف اصلی این سازمان جلوگیری از آن با توجه به قوانین و مقررات، با استفاده از علائم هشدار،و جمع آوری اطلاعاتگام بعدی این است که توانایی های آگاهی از وضعیت را داشته باشد که بتواند تهدیدات را تشخیص دهد، ردیابی کند، طبقه بندی کند و شناسایی کند. سپس باید وارد مرحله واکنش شود و قادر به جلوگیری، شکست، نابود کردن،یا گرفتننهایتاً اما نه کمترین، سیستم حفاظت از تهدیدات DRONE باید قادر به انجام اقدامات لازم پس از مرگ، مانند بازسازی، استفاده یا ارزیابی باشد.تحقیقات آینده شامل استفاده از راه حل های عملی یکپارچه سازی هواپیماهای بدون سرنشین استهدف ضمنی این است که مجموعه ای از توصیه ها را شامل شود که به دقت بررسی می شود و شامل تأثیر مستقیم ادغام سیستم UAV بر جنبه های مختلف مانند ساختار نیروها،فرآیند تصمیم گیری، استاندارد سازی، آموزش و تخصص پرسنل. علاوه بر این، بررسی خواهد شد که چگونه این ادغام می تواند به اثربخشی جمعی عملیات های نظامی علیه مخالفان کمک کند.از جمله استراتژی های دفاعی و تهاجمی.